Όλα τα στελέχη επιχειρήσεων αντιμετωπίζουν πλήθος προκλήσεων στην καθημερινότητα της εργασιακής πραγματικότητας. Τα προβλήματα είναι σαφώς των μετρήσιμων αποτελεσμάτων και μάλλον εκεί δίνουν βάση οι περισσότεροι. Στο κομμάτι όμως του τουρισμού, και δε των ξενοδοχείων, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αυτό του τρόπου διοίκησης και της δημιουργίας ομάδας.
Σίγουρο είναι πως οι δυσκολίες που αντιμετώπιζει ο κλάδος του Ανθρώπινου Δυναμικού αλλά και οι Διευθυντές των ξενοδοχείων για εύρεση εκπαιδευμένου και κυρίως σταθερού προσωπικού για εποχιακά και μη ξενοδοχεία είναι η μεγαλύτερη πρόκληση. Αξίζει λοιπόν να τονίσουμε ότι η συμπεριφορά και ο τρόπος διοίκησης του Γενικού Διευθυντή παίζει το σημαντικότερο ρόλο για την απόδοση και την “πίστη” όλου του προσωπικού.
Η προσωπικότητα και το στυλ διοίκησης που θα επιλέξει όμως ο Γενικός Διευθυντής είναι και αυτό που θα τον κάνει να ξεχωρίσει και να λύνει ευκολότερα και μεθοδικότερα τα καθημερινά προβλήματα. Ταυτόχρονα θα μπορεί όμως να αφιερώνει πολύ περισσότερο χρόνο στο να επιθεωρεί τις διάφορες εργασίες και να δημιουργεί ομάδες που φέρνουν αποτελέσματα.
Το μοντέλο των δύο στυλ διοίκησης
Οι ανθρώπινοι πόροι της επιχείρησης βλέπουν στο πρόσωπο του Γενικού Διευθυντή δύο όψεις,την ανθρώπινη και τη διοικητική. Μεταξύ αυτών των δύο χρειάζεται να υπάρχει μία ισορροπία για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις,προβλήματα και θέματα μεροληψίας και αδικίας. Το μοντέλο των δύο στυλ διοίκησης είναι το ιδανικό στυλ επιθεώρησης και επικοινωνίας αφού προσαρμόζεται και στις δύο όψεις του ίδιου προσώπου.
Στο πρώτο στυλ της διευθυντικής εξουσίας, ο Γενικός Διευθυντής περνάει σε ανύποπτο χρόνο από όλα τα τμήματα,με αυστηρό και υπηρεσιακό ύφος για να δείξει ότι ο σκοπός της επιθεώρησης είναι ο έλεγχος. Δεν επιτρέπεται να κάνει παρατηρήσεις άμεσα στο προσωπικό το οποίο δεν ανήκει στη δεύτερη βαθμίδα διευθυντών (πχ.στο σερβιτόρο) αλλά ο κύριος σκοπός είναι η συλλογή πληροφοριών για να τις μελετήσει. Έπειτα κρίνει αν απαιτούνται αλλαγές,τα θετικά σημεία αλλά και τα ατοπήματα. Τέλος,καλεί τους υπεύθυνους τμημάτων και δίνει εντολές.
Το δεύτερο στυλ έχει ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Ο Γενικός Διευθυντής δείχνει το ανθρώπινο πρόσωπο. Δεν αναφέρεται μόνο σε επαγγελματικά θέματα αλλά ακόμα και αν προκληθεί αναπόφευκτα από τους εργαζόμενους πρέπει να χρησιμοποιήσει το διπλωματικό του ταλέντο και να υπεκφεύγει χωρίς να λέει ψέματα.
Το πλεονέκτημα αυτού του στυλ διοίκησης είναι ότι από έναν άνθρωπο επιτυγχάνονται τόσο ο εργασιακός έλεγχος της ποιότητας των υπηρεσιών όλων των τμημάτων αλλά και η παρουσία του ίδιου για να οριοθετούνται οι εργαζόμενοι και να αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει έλεγχος και επιστασία στην εργασία τους. Ακόμα,ο ανθρώπινος χαρακτήρας εκτιμάται από τους εργαζόμενους και τους εμπνέει τόσο για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και συνειδητή εργασία όσο και για αφανισμό προκαταλήψεων και μη παραγωγικό συναισθηματισμό απέναντι σε καταστάσεις που προκύπτουν.
Σίγουρα όμως, η προσωπικότητα του ανθρώπου μέσα στον “τίτλο” του Γενικού Διευθυντή, είναι αυτή που ορίζει πραγματικά το στυλ διοίκησης. Μπορεί σίγουρα ένας άνθρωπος να εκπαιδευτεί επάνω στην εργασία του και να εξελιχθεί αλλά -αναπόφευκτα- ο πραγματικός χαρακτήρας, σε κρίσιμες καταστάσεις διαχείρισης, “βγαίνει μπροστά” και ίσως όχι με τον αποδοτικότερο τρόπο.
Αυτό που σίγουρα θα προτείναμε να αποφευχθεί, αλλά που παρατηρούμε ότι το τηρούν και το διατηρούν στοχευμένα πολλές μικρές και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις, είναι η τακτική της “μικροπολιτικής”. Με αυτό εννοούμε το, “δώσε” τι δε κάνει καλά ο διπλανός σου και εσύ θα είσαι “ευνοούμενος”. Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο δεν διατηρούνται επιτυχημένες ομάδες αλλά είναι δεδομένη η αποτυχία, οικονομική και ποιοτική.
Το άρθρο υπογράφει η ομάδα της Touristhings.gr
*Για ερωτήσεις, σχόλια και προτάσεις επικοινωνήστε μαζί μας στο info@touristhings.gr!
1 Σχόλιο
Pingback: Τι παίζει ρόλο στη κερδοφορία ενός resort hotel; | TourisThings.GR